Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

urbium Sl

  • 1 sub-urbium

        sub-urbium ī, n    [sub+urbs], a suburb: in suburbium ire.

    Latin-English dictionary > sub-urbium

  • 2 excidium [1]

    1. excidium, iī, n. (1. excido), die Zerstörung, Zertrümmerung, Verwüstung, Vernichtung, a) einer Örtl.: Libyae, Verg.: Carthaginis, Sall. fr.: Troiae, Eutr.: Troianae urbis, Lact.: urbis, Curt.: exc. Carthaginiense, Solin.: Albanum, Serv.: excidia urbium relictarum, Liv.: excidia urbium suarum, Sen.: fumantia excidia Troiae, Trümmer, Verg.: petere excidiis urbem, der Stadt Z. drohen, Verg. – b) einer Person, die Vernichtung, Aufreibung, der Untergang, exc. meorum, Verg.: earum gentium, Vell.: gentis, Tac.: legionum, Tax.: finitimorum, Iustin.: dah. sine cuiusquam excidio, Ruin, Lampr. Alex. Sev. 44, 2.

    lateinisch-deutsches > excidium [1]

  • 3 mater

    māter, tris, f. (altind. mātár-, griech. μἡτηρ, dorisch μάτηρ), die Mutter, I) eig., v. jedem leb. Geschöpf, das Junge geboren hat u. säugt, 1) v. Menschen, a) übh., Cic. u.a.: frater matre eādem natus (Ggstz. utroque parente natus), Liv.: matrem agere, die Mutter (Säugemutter) abgeben (v. einer Wölfin), Flor.: matrem fieri de Iove, M. (= schwanger) werden usw., Ov.: matrem esse, M. (= schwanger) sein, Ov.: matrem facere, schwängern, Ov.: annon putas aliquid esse discriminis inter matrem et novercam? Sen. – mater familias od. familiae, s. familia. – b) insbes.: α) Gattin, Frau, Weib, Verg. u. Liv. – β) v. alten Frauen, Mutter, Mütterchen, iubemus te salvere, mater, Plaut.: bes. im Plur., matres Graiae, Verg.: Ithacae, Ov.: matres nurusque, ältere u. jüngere Frauen, Ov.: v. Ammen, Plaut. u. Verg. – γ) v. Göttinnen, als Beiname, Flora mater, Lucr.: mater Matuta, mater Terra, Liv.: Vesta mater, Verg. – od. als poet. Umschr. derselben, Mater magna, Cic., u. bl. Mater (sc. deorum), Cybele, Verg.: florum, Flora, Ov.: Amorum, Venus, Ov. – 2) v. Tieren, Mutter, Mutterkuh, Mutterschaf, Mutterziege u. dgl., Varro u. Verg.: cornigerae, Lucr.: columbi matre (Henne) subducti, Th. Prisc. 1, 10. – 3) übtr.: a) v. leb. Wesen = Erzeugerin, quî posset rebus mater consistere certa, Lucr.: apes mellis matres, Varro. – b) v. Baume od. Stamme, aus dem Zweige wachsen, der Mutterstamm, Verg. u. Colum. – c) v. Gewässern, Mutter, Quelle, Mela 2, 1, 7 (2. § 7). – d) v. Städten = μητρόπολις (poet auch μήτηρ), Mutterstadt, ab urbe filia mater eversa est, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3: Brixia Veronae mater, Catull. 67, 34: Populonia mater, Verg. Aen. 10, 172. – u. übh. (wie μητρὁπολις) Hauptstadt, mater Italiae Roma, Flor.: matrem urbium habet Tarsum, v. Cilicien, Solin.: Nicaea, quae in Bithynia mater est urbium, Amm. – e) v. Ländern usw., Mutter, haec terra, quam matrem appellamus, Liv. 5, 54, 2. Vgl. Mela 2, 1, 7 (2. § 7) u. dazu Tzschucke (vol. 3. part. 2, p. 37). – II) meton.: 1) mütterliche Liebe, simul matrem labare sensit, Ov.: mater redit, Sen. poët. – 2) der Mutterstand, Sen. Herc. Oet. 389. – III) bilbl., die Mutter = die Ursache, der Ursprung, die Quelle, Wurzel, der Grund einer Sache, mater, ut ita dicam, rerum omnium, Cic.: omnium malorum stultitia est mater, Cornif. rhet.: mater bonarum artium est sapientia, Cic.: mater eius (avaritiae) est tollenda, luxuries, Cic.: crudelitatis mater est avaritia, Quint.: prima scelerum mater, avaritia, Claud. – / Archaist. Dat. Sing. matrei, Corp. inscr. Lat. 1, 203, matre, Corp. inscr. Lat. 1, 177.

    lateinisch-deutsches > mater

  • 4 excidium

    1. excidium, iī, n. (1. excido), die Zerstörung, Zertrümmerung, Verwüstung, Vernichtung, a) einer Örtl.: Libyae, Verg.: Carthaginis, Sall. fr.: Troiae, Eutr.: Troianae urbis, Lact.: urbis, Curt.: exc. Carthaginiense, Solin.: Albanum, Serv.: excidia urbium relictarum, Liv.: excidia urbium suarum, Sen.: fumantia excidia Troiae, Trümmer, Verg.: petere excidiis urbem, der Stadt Z. drohen, Verg. – b) einer Person, die Vernichtung, Aufreibung, der Untergang, exc. meorum, Verg.: earum gentium, Vell.: gentis, Tac.: legionum, Tax.: finitimorum, Iustin.: dah. sine cuiusquam excidio, Ruin, Lampr. Alex. Sev. 44, 2.
    ————————
    2. excidium, iī, n. der Untergang der Sonne, Prud. apoth. 627.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > excidium

  • 5 mater

    māter, tris, f. (altind. mātár-, griech. μἡτηρ, dorisch μάτηρ), die Mutter, I) eig., v. jedem leb. Geschöpf, das Junge geboren hat u. säugt, 1) v. Menschen, a) übh., Cic. u.a.: frater matre eādem natus (Ggstz. utroque parente natus), Liv.: matrem agere, die Mutter (Säugemutter) abgeben (v. einer Wölfin), Flor.: matrem fieri de Iove, M. (= schwanger) werden usw., Ov.: matrem esse, M. (= schwanger) sein, Ov.: matrem facere, schwängern, Ov.: annon putas aliquid esse discriminis inter matrem et novercam? Sen. – mater familias od. familiae, s. familia. – b) insbes.: α) Gattin, Frau, Weib, Verg. u. Liv. – β) v. alten Frauen, Mutter, Mütterchen, iubemus te salvere, mater, Plaut.: bes. im Plur., matres Graiae, Verg.: Ithacae, Ov.: matres nurusque, ältere u. jüngere Frauen, Ov.: v. Ammen, Plaut. u. Verg. – γ) v. Göttinnen, als Beiname, Flora mater, Lucr.: mater Matuta, mater Terra, Liv.: Vesta mater, Verg. – od. als poet. Umschr. derselben, Mater magna, Cic., u. bl. Mater (sc. deorum), Cybele, Verg.: florum, Flora, Ov.: Amorum, Venus, Ov. – 2) v. Tieren, Mutter, Mutterkuh, Mutterschaf, Mutterziege u. dgl., Varro u. Verg.: cornigerae, Lucr.: columbi matre (Henne) subducti, Th. Prisc. 1, 10. – 3) übtr.: a) v. leb. Wesen = Erzeugerin, quî posset rebus mater consistere certa, Lucr.: apes mellis matres, Varro. – b) v. Baume od. Stam-
    ————
    me, aus dem Zweige wachsen, der Mutterstamm, Verg. u. Colum. – c) v. Gewässern, Mutter, Quelle, Mela 2, 1, 7 (2. § 7). – d) v. Städten = μητρόπολις (poet auch μήτηρ), Mutterstadt, ab urbe filia mater eversa est, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3: Brixia Veronae mater, Catull. 67, 34: Populonia mater, Verg. Aen. 10, 172. – u. übh. (wie μητρὁπολις) Hauptstadt, mater Italiae Roma, Flor.: matrem urbium habet Tarsum, v. Cilicien, Solin.: Nicaea, quae in Bithynia mater est urbium, Amm. – e) v. Ländern usw., Mutter, haec terra, quam matrem appellamus, Liv. 5, 54, 2. Vgl. Mela 2, 1, 7 (2. § 7) u. dazu Tzschucke (vol. 3. part. 2, p. 37). – II) meton.: 1) mütterliche Liebe, simul matrem labare sensit, Ov.: mater redit, Sen. poët. – 2) der Mutterstand, Sen. Herc. Oet. 389. – III) bilbl., die Mutter = die Ursache, der Ursprung, die Quelle, Wurzel, der Grund einer Sache, mater, ut ita dicam, rerum omnium, Cic.: omnium malorum stultitia est mater, Cornif. rhet.: mater bonarum artium est sapientia, Cic.: mater eius (avaritiae) est tollenda, luxuries, Cic.: crudelitatis mater est avaritia, Quint.: prima scelerum mater, avaritia, Claud. – Archaist. Dat. Sing. matrei, Corp. inscr. Lat. 1, 203, matre, Corp. inscr. Lat. 1, 177.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mater

  • 6 captivitas

    captīvĭtas, ātis, f. [captivus], the condition of captivus (post-Aug.; cf. Madvig. Cic. Cornel. Fragm. ap. Orell. V. 2, p. 71).
    I.
    Lit.
    A.
    Of living beings, captivity, bondage, Sen. Ep. 85, 27; Tac. A. 12, 51; 4, 25; 11, 23; id. H. 5, 21; Just. 3, 5, 2; 4, 3. 3; 4, 5, 12; 11, 3, 7;

    11, 14, 11.—Also of animals,

    Plin. 8, 37, 56, § 134; Flor. 1, 18, 28.—
    B.
    Collect.:

    nisi coetu alienigenarum, velut captivitas, inferatur,

    Tac. A. 11, 23.—
    C.
    Of inanim. things, a taking, capture:

    urbium,

    Tac. A. 16, 16; id. H. 3, 83:

    Africae,

    Flor. 2, 6, 8.—Also in plur.:

    urbium,

    Tac. H. 3, 70.—
    II.
    (Acc. to capio. II. A. 2. a.) Oculorum, blindness, App. M. 1, p. 104, 36 Elm.

    Lewis & Short latin dictionary > captivitas

  • 7 mater

    māter, tris, f. [root ma-; Sanscr. and Zend, to make, measure, like Gr. mêtêr, the maker, akin with Dor. matêr; Germ. Mutter; Engl. mother; cf.: materies, manus], a mother ( dat. sing. matre, Corp. Inscr. Lat. 177; dat. plur. matris, Inscr. Grut. 90:

    matrabus,

    Inscr. Orell. 2089).
    I.
    Lit.:

    si quidem istius regis (sc. Anci Martii) matrem habemus, ignoramus patrem,

    Cic. Rep. 2, 18, 33:

    cur non sit heres matri suae?

    id. ib. 3, 10, 17:

    de pietate in matrem,

    id. Lael. 3, 11:

    Sassia mater hujus Aviti,

    id. Clu. 5, 12:

    Hecate, quae matre Asteria est,

    who has Asteria for her mother, id. N. D. 3, 18, 46:

    musa, matre nati,

    id. ib. 3, 18, 45: mater esse de aliquo, to be a mother, i. e. to be pregnant by any one, Ov. H. 9, 48:

    facere aliquam matrem,

    id. M. 9, 491: mater familias or familiae, the mistress of a house, matron (v. familia).—
    B.
    Transf., a nurse:

    mater sua... quae mammam dabat, neque adeo mater ipsa, quae illos pepererat,

    Plaut. Men. prol. 19:

    puero opust cibo, opus est autem matri quae puerum lavit,

    id. Truc. 5 10:

    lambere matrem,

    Verg. A. 8, 632.—As a title of honor, mother, applied to priestesses: jubemus te salvere, mater. Sa. Salvete puellae, Plaut. Rud. 1, 5, 5:

    amice benigneque honorem, mater, nostrum habes,

    id. ib. 1, 5, 30.—To goddesses:

    Vesta mater,

    Sen. Excerpt. Contr. 4, 2; Verg. G. 1, 498:

    mater Matuta, v. h. v.: Flora mater,

    Lucr. 5, 739;

    the same: florum,

    Ov. F. 5, 183: mater magna, or absol.: Mater, i. e. Cybele, the mother of all the gods:

    matris magnae sacerdos,

    Cic. Sest. 26; cf. absol.: matris quate cymbala circum, Verg. G. 4, 64; id. A. 9, 108:

    secreta palatia Matris,

    Juv. 9, 23:

    matres... cives Romanae, ut jus liberorum consecutae videantur,

    Paul. Sent. 4, 9, 1:

    matris condicionem sequi,

    Gai. Inst. 1, 81; cf. §§ 67, 86.—Also, in gen., a woman, a lady; usu. in plur., women, ladies:

    pilentis matres in mollibus,

    Verg. A. 8, 666:

    matres atque viri,

    id. ib. 6, 306; cf. Ov. F. 1, 619.—Of the earth, as the mother of all:

    exercitum Dis Manibus matrique Terrae deberi,

    Liv. 8, 6; cf. Cic. Leg. 2, 22, 56.—Of a country:

    haec terra, quam matrem appellamus,

    Liv. 5, 54, 2:

    amorum,

    i. e. Venus, Ov. H. 16, 201:

    cupidinum,

    i. e. Venus, Hor. C. 1, 19, 1.—Of animals:

    porci cum matribus,

    Varr. R. R. 2, 4:

    excretos prohibent a matribus haedos,

    Verg. G. 3, 398:

    ova assunt ipsis cum matribus, i. e. cum gallinis,

    Juv. 11, 70:

    mater simia,

    id. 10, 195:

    pullus hirundinis ad quem volat mater,

    id. 10, 232.—Of the trunks of trees, etc.:

    plantas tenero abscindens de corpore matrum,

    Verg. G. 2, 23; Plin. 12, 5, 11, § 23.—Of a fountain, as the source of waters:

    ex grandi palude oritur (fluvius), quam matrem ejus accolae appellant,

    Mel. 2, 1, 7.—Of a chief or capital city:

    mater Italiae Roma,

    Flor. 3, 18, 5:

    ut Graeci dicere solent, urbium mater, Cydona,

    id. 3, 7, 4:

    (Cilicia) matrem urbium habet Tarsum,

    Sol. 38; cf. Metropolis.—
    II.
    Trop.
    A.
    The mother, i. e. maternal love:

    simul matrem labare sensit,

    Ov. M. 6, 629: mater redit, Sen. ap. Med. 928.—
    B.
    Motherhood, maternity, Sen. Herc. Oet. 389.—
    C.
    A producing cause, origin, source, etc. (freq. and class.):

    apes mellis matres,

    Varr. R. R. 2, 5:

    mater omnium bonarum artium sapientia est,

    Cic. Leg. 1, 22, 58:

    philosophia mater omnium bene factorum,

    id. Brut. 93, 322:

    avaritiae mater, luxuries,

    id. de Or. 2, 40, 171:

    voluptas, malorum mater omnium,

    id. Leg. 1, 17, 47; 1, 22, 58; id. Tusc. 1, 26, 64; id. Planc. 33, 80; Auct. Her. 2, 22, 34; Plin. 37, 6, 21, § 80; Quint. 9, 3, 89:

    juris et religionis,

    Cic. Rep. 5, 2, 3:

    justitiae imbecillitas mater est,

    id. ib. 3, 14, 23:

    intemperantia omnium perturbationum mater,

    id. Ac. 1, 10, 39:

    similitudo est satietatis mater,

    id. Inv. 1, 41, 76:

    utilitas justi prope mater et aequi,

    Hor. S. 1, 3, 98; Lact. 3, 8, 32; Aug. in Psa. 83, 1.—Comically:

    eam (sc. hirneam) ego vini ut matre fuerat natum, eduxi meri,

    i. e. as it came from the cask, without the addition of water, Plaut. Am. 1, 1, 274.—
    D.
    The protector, shelter, home:

    urbs Roma, virtutum omnium mater, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 1: illa Jerusalem quae est mater nostra,

    Vulg. Gal. 4, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > mater

  • 8 tenus

    1.
    tĕnus, ŏris, n. [root ten-; Gr. teinô; v. teneo], = tenos, a cord, snare, gin, springe:

    intendere tenus,

    Plaut. Bacch. 4, 6, 23; cf.:

    tenus est laqueus, dictus a tendiculā,

    Non. 6, 12:

    tenus est proprie extrema pars arcūs,

    Serv. Verg. A. 6, 62.
    2.
    tĕnus [root ten; v. teneo], perh. orig., an acc. of direction, and hence joined with gen.; afterwards a prep. with abl. (its supposed construction with the acc. rests upon a false reading in the passages, Ov. H. 12, 27; Val. Fl. 1, 537; Suet. Caes. 52, where the abl. is the true reading), prop. lengthwise, to the end; hence, as far as, up or down to, unto, to (placed after its case; mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cæs.).
    I.
    In gen. ( a) With gen. plur. (so not in the prose of Cicero):

    labrorum tenus,

    along the lips, Lucr. 1, 940; 4, 15:

    lumborum tenus,

    as far as the loins, Cic. Arat. 83 (324):

    crurum tenus,

    Verg. G. 3, 53:

    laterum tenus,

    id. A. 10, 210:

    per aquam ferme genūs tenus altam,

    Liv. 44, 40, 8: aurium tenus, * Quint. 12, 2, 17: illi rumores Cumarum tenus caluerunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 2:

    urbium Corcyrae tenus,

    Liv. 26, 24, 11.—
    (β).
    With abl. (so most freq. in prose and poetry):

    Tauro tenus,

    Cic. Deiot. 13, 36; Nep. Con. 2, 3:

    Arimino tenus,

    Suet. Aug. 30:

    Antio tenus,

    id. Tib. 38:

    Ostiā tenus,

    id. Ner. 16:

    Aethiopiā tenus,

    id. Caes. 52:

    erat pectoribus tenus,

    Liv. 21, 54, 9:

    inguinibus tenus,

    Cels. 1, 3:

    pube tenus,

    Verg. A. 3, 427:

    summo tenus ore,

    id. ib. 1, 737:

    collo tenus,

    Ov. M. 2, 275:

    pectoribus tenus,

    id. ib. 15, 512;

    15, 673: poplite deinde tenus,

    id. ib. 5, 593:

    pennis tenus,

    id. ib. 6, 258:

    mediā tenus alvo,

    id. F. 2, 145:

    lateri capulo tenus abdidit ensem,

    Verg. A. 2, 553:

    poti faece tenus cadi,

    Hor. C. 3, 15, 16:

    tres regiones solo tenus dejectae,

    Tac. A. 15, 40 fin.:

    tectis tenus,

    id. ib. 13, 41:

    extollere caelo tenus,

    Just. 12, 6, 2.—Of time:

    Cantabrico tenus bello nec ultra,

    Suet. Aug. 85; cf.:

    volneribus tenus, of the fighting of gladiators,

    Liv. 41, 20, 12 et saep.—So the compounds, eātenus, hactenus, quātenus, quādantenus, v. h. vv.—
    II.
    In partic.
    A.
    After, according to, by:

    tertium et quartum consulatum titulo tenus gessit,

    Suet. Caes. 76; so,

    titulo tenus,

    id. Claud. 25; id. Dom. 1, 31:

    facie tenus,

    i. e. for the sake of appearances, App. M. 10, p. 250, 9:

    specie tenus,

    Amm. 14, 7, 5:

    terrore tenus,

    id. 16, 8, 3.—
    B.
    Verbo tenus, less freq. nomine tenus, as far as the meaning of the word extends, in name, nominally (very rare):

    veteres verbo tenus... de re publicā disserebant,

    Cic. Leg. 3, 6, 14; Liv. 34, 5, 4:

    haec verba cum affectu accipimus, non verbo tenus,

    Dig. 2, 2, 1 med.:

    usurpatas nomine tenus urbium expugnationes dictitans,

    Tac. A. 15, 6 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tenus

  • 9 amburbium

    amb-urbium, ī n. [ urbs ]
    амбурбий (покаянный, умилостивительный обход вдоль городской черты) Vop

    Латинско-русский словарь > amburbium

  • 10 apparatus

    I apparātus, ūs m. [ apparo ]
    1) приготовление, подготовка, устроение ( sacrificii Su); предварительные мероприятия
    2) материальное имущество, снаряжение, оборудование, орудия, принадлежности ( belli L)
    a. oppugnandarum urbium Lмашины для осады городов
    3)
    б) обстановка, мебель (regius C; magnificus L, C)
    4) личный состав, аппарат ( auxiliorum L)
    5) пышность, великолепие (epularum C; ludorum venationumque C)
    6) цветистость, блистательность ( orationis C)
    II 1. apparātus, a, um
    part. pf. к apparo
    2. adj.
    2) снабжённый всем необходимым, благоустроенный ( domus C)
    3) великолепный, пышный, роскошный (epulae L; ludi apparatissimi C)
    4) тщательно подготовленный, обработанный, изысканный (oratio rhH.)

    Латинско-русский словарь > apparatus

  • 11 captivitas

    captīvitās, ātis f. [ captivus ]
    1) плен, пленение (captivitati patrem eripere Sen; c. Babylonica Eccl); рабство ( poena captivitatis Just)
    2) завоевание, занятие, захват (urbium T etc.; Africae Fl)
    3) ловля, поимка (sc. animalium PM)
    4) лишение, потеря, утрата
    c. oculorum Apслепота

    Латинско-русский словарь > captivitas

  • 12 copia

    I cōpia, ae f. [из *. coopia от co + ops ]
    1) запас, фонд, средства, множество, богатство, изобилие (frugum, pecuniae, agri, librorum, rerum omnium C; frumenti Cs; lactis V)
    omnis c. narium Hвсяческое изобилие для обоняния (т. е. всевозможные благовония)
    2) достаток, зажиточность, благосостояние, тж. имущество
    homo genere, famā atque copiis potens Sl — знатный, знаменитый и богатый человек
    bonam copiam ejurare юр. C — клятвенно отрицать свою состоятельность, т. е. объявить себя несостоятельным (неплатежеспособным)
    3) pl. запасы, фонды, состояние (florēre omnibus copiis C); продовольственные резервы, съестные припасы, провизия (copiae tam urbanae, quam rustĭcae PJ; alĕre se copiis alicujus Cs)
    4) масса, множество, тж. количество (sociorum atque civium Sl; minĭma copia poetarum egregiorum C)
    5)
    а) воен. войско
    augebatur illis c. Csих войско возросло
    б) преим. pl.
    navālis c. C — флот, корабли
    c. litterarum VMвысокая учёность
    7) мощь, сила, могущество, возможность ( Capuae potiendae L)
    facere alicui consilii sui copiam C — дать кому-л. возможность получить совет
    facere alicui copiam alicujus Ter — предоставить кого-л. в чьё-л. распоряжение
    habere copiam alicujus Sl — иметь кого-л. в своей власти
    II Cōpia, ae f.
    Копия, богиня изобилия Pl, H, O

    Латинско-русский словарь > copia

  • 13 demersio

    dēmersio, ōnis f. [ demergo ]
    опускание, оседание ( urbium demersiones Sol); перен. погружение, падение ( animae Macr)

    Латинско-русский словарь > demersio

  • 14 excisio

    excīsio, ōnis f. [ excido II \]
    1) разрушение (urbium, tectorum C)
    3) вырез, выемка (sc. tignorum Vtr)

    Латинско-русский словарь > excisio

  • 15 genetrix

    genetrīx, īcis f. [ gigno ]
    1) родительница, мать H, PM etc.
    2) праматерь, родоначальница (g. Aeneădum Lcr)
    3) создательница, основательница (Miletus super octoginta urbium g. PM)
    g. frugum OCeres
    g. pulcherrima (sc. Aeneae) VVenus

    Латинско-русский словарь > genetrix

  • 16 laxitas

    laxitās, ātis f. [ laxus ]
    1) простор ( maris PM); обширность ( urbium Sen)
    2) спокойствие, хладнокровие (animi remissio et l. Sen)

    Латинско-русский словарь > laxitas

  • 17 monstrator

    mōnstrātor, ōris m. [ monstro ]
    1) показывающий, проводник (ignotarum urbium Sen; hospitii T)
    2) наставник, учитель
    m. aratri VTriptolĕmus

    Латинско-русский словарь > monstrator

  • 18 multus

    a, um (compar. plūs, plūris, pl. plūres, plura, редко pluria; superl. plūrĭmus, a, um)
    1) многочисленный (anni, proelia C; terra multarum urbium et montium C; multi homines C и multi hominum PM)
    multi C etc. — толпа, массы
    2) большой, значительный (labor, fama C; multa pars mei vitabit Libitinam H); высокий (pretium C, Sl); полный ( libertas H); многообразный (ars VF; mortis imago V); богатый событиями, содержательный ( vita QC); обильный (sanguis C, L; lectio O); обширный ( pars Europae L); палящий, знойный (sol PM, Su); сильный ( ignis Cs)
    3) глубокий, безмятежный ( pax T)
    ad и in multam noctem Cs, C — до поздней ночи, но
    8) пространный, обстоятельный, подробный (sermo, orator C)
    9) неутомимый (in proelio Fl); усердный, неослабный ( virtus V)
    10) частый, многократный, широко распространённый ( opinio AG)
    multum est C — часто говорят (приходится слышать), но тж. V важно, имеет большое значение
    11) назойливый, надоедливый ( in aliquā re C)
    12) искренний, сердечный
    dicito ei multam meis verbis salutem Pl — передай ему мой сердечный привет. — см. тж. multum

    Латинско-русский словарь > multus

  • 19 ops

    I opis (nom. и dat. sg. не встреч.) f.
    1) сила, мощь, могущество, возможность, власть
    2) помощь, поддержка, защита
    ope alicujus C — с чьей-л. помощью
    opem alicui ferre C (afferre, dare O) — оказывать кому-л. помощь
    3) pl. средства ( omnibus viribus atque opibus resistĕre C); имущество, состояние, богатство ( opes modicae O)
    opibus florēre C (valēre Sl, C) — быть богатым
    4) pl. военная мощь, вооружённые силы, войска (opibus praeesse Nep; Italiam suis opibus occupare C)
    5) политическая власть, господство, влиятельность ( alicujusopes frangĕre L)
    II Ops, Opis f.
    Опа, римск. богиня плодородия и урожая; впоследствии отождествлялась с Реей Сильвией и с Кибелой и считалась женой Сатурна Vr, C, O
    III op-s- v. l. = ob-s-

    Латинско-русский словарь > ops

  • 20 origo

    orīgo, inis f. [ orior ]
    1) происхождение, начало ( omnium rerum C)
    originem trahere L (ducere H, habere PM) ab aliquo — вести свой род (происходить) от кого-л.
    3) родоначальник, предок (Aenēas Romanae stirpis o. V)
    5) родина, первоисточник (summi boni C; verborum Q; juris Dig)
    6) pl. Origines «Древнейшая история» (сочинение M Порция Катона об истории италийских городов-государств) C, AG

    Латинско-русский словарь > origo

См. также в других словарях:

  • OPPUGNATIO Urbium — vel primô impetu peragitur: quemadmodum Gomphos Iulius Caesar, usus singulari militum studiô, eôdem quô venerat die expugnavit, l. 3. de bello Civ. c. 80. vel longiorem moram requirit. Quod si itaque propter fossarum latitudinem, murorumque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NOMINA Urbium — in nummis recentioris aevi, vide infra in voce Urbium Nomina …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ordo urbium nobilium — is a prose text by Decimus Magnus Ausonius. It was written after a journey Ausonius took through the Roman empire between years 388 and 390. The book listed brief descriptions of the major cities of the Roman State. In the book he ranked Roman… …   Wikipedia

  • ADVOCATI Urbium ac Regionum — quoque occurrunt passim apud Scriptores. Sie Berchtoldus Dux Zeringensis, Die et Impcriali gratiâ Thuregici locilegitumus Advocatus seu Kastvogt (quasi Castri tutor) inscribitur in Charta A. C. 1187. et A. C. 1210. Henricus Comes Lovaniensis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • URBS — I. URBS ordinata est plurium aedificiorum, pro recipienda civitate, series, murô cincta: Dicta an ab urbo i. e. curvaturâ aratri, quô futurae urbis magnitudinem olim adumbrabant? An ab orbe, quod in orbem, cum prima moenium fieret designatio,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Chorion (company) — Chorion Limited Type Private ownership, Limited liability company Industry Media, Television Production Distribution Founded 1998 …   Wikipedia

  • AEDES — I. AEDES non idem cum Templo Gellius l. 14. c. 7. Non omnes aedes sacrae templa ac ne aedes quidem Vestae templum est. Varro de L. L. l. 6. Quod addit templa ut sint dextra; aiunt sancta esse, qui glossas scripserunt; nam Curia Hostilia templum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAPUA — I. CAPUA totius olim Campaniae urbs praestantissima, quam Vulturnus amnis interfluit. Diodorus eam M. Genutiô Agrippâ, et Curtiô Chilone Consulib. conditam tradit, ab Oscis. Liv. l. 4. c. 37. a Capy Samnitum Duce dictam existimat. Alii a Falcone …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PORTA — I. PORTA in Oriente, Aulam denotat cuiuscumque Principis: Sica Georgianorum Rogina, ad Portam suam, in vitatum se refert P. de Valle, Itiner. tom. 3. Κατ᾿ ἐξοχὴν Portam Ottom annicam seu Turcarum Imperatoris aulam siguificat. Imo et Limen portae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Diodotus I — Greco Bactrian king Pedigree coin of Agathocles, with the effigy of Diodotus, the Greek inscription reads: ΔΙΟΔΟΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ (of) Diodotus the Saviour …   Wikipedia

  • David Cameron — This article is about the British prime minister. For other uses, see David Cameron (disambiguation). The Right Honourable David Cameron MP …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»